Yokuşu Tırmanan Tanrı

Yokuşu tırmandıkça yıllarca hor kullanılmanın armağanı fıtıkları koynunda uyutan beline binen yük artıyordu.  Tatildeydi.  Saati, daha doğrusu telefonu, altıda çalmıştı. O da tatil köylerinin sonsuz şezlong ritüelini yerine getirmek üzere plaja inmişti. Hiçbir zaman yeterli şemsiye olmayan ucuz tatil köylerinde hangi şezlongda oturacağınız son derece stratejik bir mücadeleydi. Bazı noktalarda şemsiyeler öğle güneşi karşısında bir mendil kadar çaresizken bazı noktalarda gölgeleri dans ettirerek günü geçirmeniz mümkündü.

Aslında bunların hepsinden nefret ediyordu. On yıl öncesine kadar tatil, doğa yürüyüşleri, kaya tırmanışları, yıldızların altında geçen uzun geceler demekti. Çocukları olduktan sonra kuyruğu nasıl kaptırdıklarını anlamadan kendilerini her şey dahil siteminin sadık bir üyesi bulmuşlardı ve iki tatil köyünün birbirinden farkı varsa ancak iki caminin birbirinden farkı kadardı. Hayat burada açık büfelerde en iyi parçayı kapmaktan, su kaydıraklarına hep bir yarış içinde geçiyordu.

Doğrusu şikayetçi değildi sabah altıda uyanmış olmaktan. Bu sayede güneş doğmadan denizle konuşabiliyor ve birkaç sayfa okuyabiliyordu. Birazdan kahvaltıyı kaçırmasınlar diye kızçesini, koçunu, gözünün nurunu uyandıracaktı. Ve yeniden başlayacaktı curcuna. Bir kez daha kahvaltı masasında telefonuyla candy crush oynarken soracaktı kendine “Bir işe girip bir aile kuracağıma sirke yazılsam daha sakin bir hayatım olur muydu acaba?”

Soluklanmak için durdu.  Başını kaldıracak gücü olmadığı için yere bakıyordu. Şakağında çalan davullar sustuğunda bulanıklaşan bakışları da düzeldi ve karıncaları gördü. Yerdeki çatlak boyunca çekirdek kabuklarını taşıyorlardı. Sonra bir karınca çekti dikkatini. İleri geri, sağa sola amaçsızca koşturuyordu. Sanki görünmez bir duvara takılı bir kapıyı gerilip gerilip omuzluyor ya da savaş meydanında etrafını saran görünmez düşmanlarla savaşıyordu.

Kendi yokuşunu tırmanırken durup bizi izleyen bir tanrı varsa, benim ruhum da böyle görünüyor olmalı dedi kendi kendine, son bir çabayla odaya doğru yürümeye başlamadan önce.