Kategori: Öykü

                                                         “Soyun atası ağaca bağlanır, sonuncusunu da karıncalar yer.”                                                                                             Gabriel Garcia Márquez, Yüzyıllık Yalnızlık   Yusuf’u o gün tanıdım. Bizim mahallenin çocuklarına benzemediğini…

Sanıyorum 96 yılı, ilkokulu bitirmiş ortaokula başlayacağım. Babam, şahinimizi Anadol bir kamyonet ile takas etmiş. Şahin varken mahallede korsan taksi, kamyonet ile de kavun karpuz…

Haftalardır Fatma teyze ve Zabıta Ünal amcanın kavgası konuşuluyordu mahallede ve biz daha şahit olamamıştık. ‘’Her hafta çarşamba günü, aynı saatte…’’ dedikleri için de bekliyorduk.…

Sehi Bey   Ben Sehi Bey. Asıl adım Mehmet olsun, bana Memet densin isterdim. 1471’de Edirne’de doğdum. Ailenin ortanca oğluydum. Babam Sipahi idü. Soframızda hep…

Onlar beni yediler!  Derimi etimden soydular, etimi kemiğimden kopardılar. Kemiklerimi yaktıktan sonra külünü, yıldızlara, tutulan aya doğru savurdular. Ağrısı var mıydı? Bilmiyorum ama hatırımdaki acıdan…

YAĞMUR SONRASI Seren Ay Şahin   Kasabamız tuhaf bir sokağıyla meşhurdur. Bu sokakta yaz kış dinlemez yılın her günü, günün  her saati yağmur yağar. Üstelik…

Oradaydı. Bir yere gideceği yoktu. Portakal rengindeki ışıltısı gözlerimi alıyor, gürültüsü kulaklarımı tırmalıyordu. Varlığıma, zihnime, evime meydan okuyordu. Onu ilk kez mutfağın balkonuna çıktığım sırada…